Project ontbrekende locatie

Analyse van beroepsmogelijkheden

Trajectcontrole, Matlingeweg, Dordrecht, Openbaarheid van bestuur, Locatie, Flitsservice, Boetesite, Home en Contact

Recentelijk is men bij de politie tot de conclusie gekomen, dat het vermelden van een adequate locatie van gepleegde overtredingen niet nodig is. Men scheept de verdediging af met aanduidingen als A16, A15 of Laan der Verenigde Naties. Zonder een adequate locatie moge het duidelijk, dat een zinvol beroep nauwelijks mogelijk is. Ik ben er al geruime tijd mee bezig. Bij het hoger beroep betreffende een bekeuring bij de Moerdijkbrug kwam het reeds aan de orde. Daar werd geconcludeerd, dat opzet van de verbaliserend ambtenaar niet aan te tonen was. Inmiddels zijn we al weer een half dozijn brieven verder. Het is daardoor niet meer nodig om opzet aan te tonen. Het is opzet. Nu is het een kwestie van de rechter ervan te overtuigen, dat het  inderdaad een soort 'meineed' is om een adequate locatie op beschikking weg te laten.

De meeste kantonrechter slikten tot nog toe het verhaal van het OM, dat de verkeersovertreder 'tijdig op de hoogte is van de locatie' ook als dit een jaartje naar dato gebeurt. Op vrijdag 27 februari 2009 komt de bovenstaande zaak voor de kantonrechter. Het is de bedoeling de zaak daarna voor te leggen aan het gerechtshof van Leeuwarden. Het is gene ideale zaak. Evenwel een uitspraak zal geldigheid hebben voor elke beschikking, die vanaf dat moment de deur uitgaat. Het is niet zeker, dat de uitspraak van het Leeuwarden eenduidig zal zijn.  Evenwel wij zijn met veel en zij zijn met weinig. Als iedereen ertoe overgaat consequent de locatie van de overtreding op te vragen, dan loopt het systeem vanzelf vast. Er is geen goede reden om de locatie weg te laten. Het is immers geen extra werk.

Bij het kantongerecht heb ik recentelijk drie zaken aan de Laan der Verenigde Naties voorgelegd. Dit kantongerecht heeft de neiging de politie altijd gelijk te geven. Dat is wat jammer aangezien dat de zorgvuldigheid van werken bij de politie ongetwijfeld niet ten goede zal komen. Zo nu en dan de klager in het gelijk stellen, zou wellicht ook de verhouding tussen de burger en de politie zeer ten goede komen. In Rotterdam gaat dat heel anders. Daar krijg je als klager steeds de indruk, dat er echt geluisterd worden. Het aantal zaken is kennelijk niet al te hoog. De rechters tonen zich daar wat onwennig en gegeneerd over de Wet Mulder. Als je met goede argumenten komt, dan krijg je daar gewoon gelijk.

Het niet vermelden van de locatie op de beschikking heeft bij zaken, waar geen foto beschikbaar is, dat de verbaliserend ambtenaar zelden in staat is om deze locatie achteraf nog te reproduceren. De gemiddelde politieagent is administratief gezien niet zo sterk. Bij bekeuringen op kenteken is de informatie op de beschikking meestal de enige waar hij over beschikt. Als hij na enkele maanden het verzoek krijgt om nadere informatie, dan is 'Leiden in last'. De gebruikelijke procedure schijnt te zijn, dat ze de tekst van de beschikking erbij pakken en een toepasselijke tekst opzoeken in de computer. Deze tekst is juridisch gezien waterdicht. Evenwel hij heeft zelden ook maar iets te maken met het gepleegde delict. Als de verbalisant de locatie niet op de beschikking heeft gezet, dan kan hij hem ook meestal niet meer reproduceren. Het gevolg is bijgevoegde vermakelijke briefwisseling. Inmiddels heb ik een biref van de officier gehad met het verzoek mijn beroep in te trekken, omdat ik gelijk heb.