Dordrecht - Het was geen eenvoudige wedstrijd. Slopend. Meer een wedstrijd, die we aanduiden met de spottende kwalificatie 'glorieus'. Tot het laatst toe was het spannend. Zo'n wedstrijd kan alles worden tussen 11-9, 10-10 en 9-11. Diverse Schiedammers kwamen met de schrik vrij. Na de tijdcontrole was de strijd feitelijk al beslist. Weliswaar wist Auke Scholma zijn tegenstander Michiel Kloosterziel te overmeesteren, maar daartegenover stonden twee goede tot gewonnen standen van Rob Clerc en Sven Winkel.

Zowel Anatoli Gantwarg als Alexander Schwarzman probeerden vandaag van alles. Het lukte niet om de tegenstander Derkx en Salomé aan het wankelen te brengen. Hoewel de wereldkampioen verzuimde te profiteren van een cadeautje. In vermeende tijdnood speelde hij met de verkeerde schijf en moest ondanks 58 minuten nadenken berusten in een teleurstellende remise.

Ook Jeroen van der Akker en Ron Heusdens probeerden vandaag van alles. Jeroen was wat succesvoller. Hij kreeg een mooie stand in een ongewoon randschijvenspel met een stuk op veld 6. Ron Heusdens probeerde zoals wel vaker tegenwoordig ijzer met de handen te breken. Eigenlijk geloofde niemand meer in zijn stand na twintig zetten. Hij ging dapper verder en zijn tegenstander was niet werkelijk op bloed uit.

Frits Luteijn en Anton van Berkel moesten vandaag de kanonnen van de tegenpartij Alexander Getmanski en Mark Podolski in bedwang houden. Bij Anton verliep de opening wat minder, maar was hij eigenlijk nooit echt in gevaar. Bij Frits was de opening een ramp voor de Rus. Evenwel hij wist zich te herpakken. In schreeuwende tijdnood van beide spelers kon de Rus in de eindstand achter een half dozijn stukken van zijn tegenstander lopen. Onderzocht moet nog worden of hij de kansrijkste variant heeft gekozen. Hetgeen hij koos was op slag remise.

Edwin Twiest de tegenwoordig de feitelijke aanvoerder van Witte van Moort. In de normale wedstrijd wist hij Ron Heusdens af te bluffen. Nu moest hij tegen Sven Winkel en die was een gewaarschuwd mens. Het ging eerste erg goed, daarna wat minder en tenslotte erg goed. De zeven om zeven, die op het bord kwam was slechts door een wonder nog remise te maken. Er ontstond nog wat tijdnood. Dat werkt in het nadeel van de zwakkere speler. Er was wellicht nog wat meer verdediging mogelijk, maar het na een kleine zes uur spelen kwam aan dit bord toch het beslissende punt binnenrollen.

Ron Clerc speelde tegen Peter Hoopman een reprise van de beroemde partij Hein Meijer - Rob Clerc. Deze is de vorige masterclass uitvoerig aan de orde geweest. Hein Meijer evenals vandaag Peter Hoopman slaagden erin om als een van de weinige witspelers iets te bereiken in deze opening. Evenwel beide witspelers waren niet bij de les op het beslissende ogenblik. In plaats van te kiezen voor scherp tegenspel, werd het een relatieve passieve oversteek 35-30-25. Het tempovoordeel van zwart gaat dan werken. In de partij resulteerde het in een grappig zes om zes afspel. Rob was zich niet bewust van de prachtige varianten, die in de analyseruimte op het bord kwamen en won wat minder fraaie edoch tamelijk vlot.